مشكلتى

مش عارف لية عمرى ما فكرت فى نفس ((لحظة بس مش تتسرع فى الحكم عليةو تقول دة منافق و عامل نفسة ملاك))

اقصد ان عمرى ما فكرت فى نفسى يا ترى انا سعيد و لا حزين و لا لا ديما بفكر فى الى

حواليا يا ترى هما سعداء لانى كان عندى مفهوم مش عارف هو غلط و لا صح الى هو ان سعادتى

هتنبع من سعادة الناس الى حواليا و طول ما هما سعداء يبقى انا هبقى سعيد لاكن للاسف كان كل مرة

بيحصل العكس اول ما اى حد يبقى سعيد احس انا نفسى حزين اكتر لانى اول ما الشخص دة بيحس

بالسعادة على طول بحس انة بيبعد عنى اوى لية ديما كلنا لما بنكون زعلانين بندور على حد يشاركنا

حزننا و لما بنكون فرحانين على طول بناخد الفرحة كلها لنفسنا و بس حتى مش بندور على

مين سبب الفرحة دى معانا او نخلية يشاركنا فرحتنا دى انا انهاردة بس عرفت اية هيا مشكلتى

هيا الحقيقة مشكلتين اولا انى مش كنت بحب نفسى يعنى كنت شايف نفسى ديما مش موجود

مجرد سراب و السبب شعور الى حواليا الى انا السبب انة انتقل لية بكل سهولة و المشكلة التانية

الخوف الى ديما ملازمنى خوف من كل حاجة خوفى نابع من انى خايف اصلا ان الشىء دة يضيع

منى و دة الى مخلينى مش عاوز يكون لية اى حبيب او صديق مع انى فى اشد الاحتياج ليهم الاتنين

مع بعض النهاردة حاولت ازرع فى قلبى حياة جديدة قوية كل الى فيها جديد شخصيتى حياتى طريقة تفكيرى

بمعنى اصح اتولد من جديد عارف انة صعب و ان الطريق مليان بالعقاب لاكن اتمنى انى اوصل لهدفى و لازم اوصل لية